تبادل لینک هوشمند آندروپوز یا یائسگی در مردان یک فرآیند طبی سالمندی و یک موقعیت فیزیکی شبیه یائسگی در زنان است که در سن 45 سالگی به بعد بروز می کند.
در این فرآیند سطح هورمون تستسترون که یکی از اصلی ترین هورمون های مردانه (آندروژن ها) است به طور پیوسته کاهش می یابد و مرد علایمی نظیر گرگرفتگی، افسردگی و تغییرات خلق و خوی را تجربه می کند.
علاوه بر فرآیند طبیعی سالخوردگی و افزایش سن عواملی نظیر برخی از بیماری های قلبی، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، افسردگی، چاقی که بر تولید هورمون تستسترون تاثیر دارند می توانند آغاز کننده زودرس آندروپوز باشند.
در تاریخ پزشکی همواره سخنانی در مورد یائسگی مردان میانسال یافت می شود و اولین بار لفظ آندروپوز توسط اچ هالفورد(1813) و سپس توسط ای وارنر(1930) مطرح گشت و بیان شد تعدادی از مردان یک دروه یائسگی شبیه به آن چه در زنان است با یک شدت کمتر ولی با تداوم بیشتر را تجربه می کنند.
در این زمینه تئوری هایی نظیر تئوری بیولوژیکی و تئوری روانی - اجتماعی مطرح گشت که به ترتیب بیان می دارند که تغییرات فیزیکی در مقدار هورمون های مترشحه بدن نقش دارند و سیستم روانی - اجتماعی و فشارهای روانی ایجاد کننده آندروپوز هستند.
عللی نظیر از دست دادن اشتیاق به کار مانند اخراج از کار، تغییرات ناگهانی در همسر، از دست دادن فرصت های مناسب در زندگی و ناتوانی جسمی اثبات کننده این تئوری هستند.
تفاوت های یائسگی در مردان و زنان:
* یائسگی در زنان به دلیل کاهش تولید هورمون استروژن است در حالی که در مردان به دلیل کاهش تولید هورمون تستسترون است.
* بر خلاف خانم ها، مردان علایم مشخص نظیر کاهش یا قطع قاعدگی ندارند که ورود آن ها را به این مرحله نشان دهد.
* زنان در این دوره باروری خود را به طور کامل از دست می دهند در حالی که مردان هرگز باروری خود را به طور کامل در طی آندروپوز از دست نمی دهند.
* تولید هورمون کم می شود ولی هرگز قطع نمی گردد؛ گر چه ممکن است از میزان موفقیت باروری کاسته شود ولی با تولید اسپرم هم چنان به فرد اجازه داده می شود فرزندان سالمی را حتی در دهه 80 زندگی داشته باشند.
علائم آندروپوز
با افزایش سن و کاهش تدریجی هورمون تستسترون یک سری از تغییرات جسمی و روانی تحت عنوان سندرم پادام (PADAM Partial Androgen Deficit disorder in Ageing Men ) در بدن روی می دهد.
اصلی ترین علامت آندروپوز خستگی و بی حوصلگی است. افسردگی، خشم، افزایش تحریک پذیری و کاهش فعالیت جنسی از بارزترین علایم آن است.
به طوری که 80 درصد مردان، مشکل کاهش تمایلات جنسی دارند. از دیگر علایم می توان به تغییر در اندام ها و کاهش توده ماهیچه ای بدن، گرگرفتگی، کاهش لذت از زندگی، کاهش حافظه و سطح کارآیی، تکرار ادرار به خصوص در شب، یبوست، کاهش قد، ریزش مو و وجود دردهای استخوانی اشاره کرد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: تندرستی ، سلامت ، بهداشت اقایان ، ،
برچسب‌ها: